Francesco Cirillo بنیان‌گذار تکنیک مدیریت زمان پومودورو برامون تعریف میکنه که:
اوایل دهه ٨٠ بود؛ تازه دانشجو شده بودم که ایده تکنیک پومودورو به ذهنم رسید.
روانم در حال فروپاشی بود، هیچ عملکرد مثبتی توی زندگیم نداشتم، خیلی گیج بودم، هر روزمو تکراری می‌گذروندم و نمیدونستم که میخوام با زندگیم چیکار کنم، حتی توی روابطم با دوستان در حال شکست خوردن بودم!
و همه‌ی این حس‌های منفی، توجه و تمرکز پایینمو توجیه میکرد، یه آبشار معیوب بود… یه باتلاق که داشتم توش غرق می‌شدم، یه روز که تنها توی یکی از کلاسای کمپ نشسته بودم یهو به خودم اومدم با پوزخند گفتم هی پسر! جون من، خدایی میتونی فقط ١٠ دقیقه درس بخونی؟
به یه چیزی نیاز داشتم که ساعتو بهم نشون بده اطرافمو نگاه کردم و یه ساعت آشپزخونه که شبیه یه پومودورو ( به معنی گوجه در زبان ایتالیایی ) بود رو دیدم! به عبارتی، من، پومودوروی خودمو پیدا کرده بودم!
فرانچسکو ادامه می‌ده:
اولش برام سخت بود ولی ته‌ش موفق شدم!
توی قدم اول یه چیز بخصوص توی این تکنیک منو به خودش جذب میکرد، با خودم عهد کردم که توی درسام پیشرفت کنم، با پومودورو به تدریج مسائل پیچیده‌تری رو حل کردم و رفته رفته قوانین منعطفی رو بهش اضافه کردم، کار به جایی رسید که همه ازم میخواستن که نحوه این تکنیکو بهشون آموزش بدم که چیه و چطوری میشه ازش استفاده کرد، پس این نیاز در من به وجود اومد که این قضیه رو با تمام آدمایی که دارن تلاش میکنن به موفقیت برسن و مثل منِ قدیم، توی یک خلاءِ ندانم کاری گیر افتادن به اشتراک بذارم.
باور کنید لحظه‌ای که آدما به اهدافشون میرسن لحظه‌ایه که زندگی واقعیو تجربه میکنن.
آیا میدونید کشف بزرگ فرانچسکو چی بود؟